วันจันทร์ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

The Shepherd Boy

There was once a young Shepherd Boy
who tended his sheep at the foot of a mountain near a dark forest.
It was rather lonely for him all day
so he thought upon a plan
by which he could get a little company and some excitement.
He rushed down towards the village
calling out
Wolf,Wolf.
and the villagers came out to meet him,
and some of them stopped with him for a consideration time.
This pleased the boy so much
that a few days afterwards he tried the same trick,
and again the villagers came to his help.
But shortly after this
a wolf actually did came out from the forest
and began to worry the sheep,
and the boy of course cried out
wolf, wolf”
still louder than before.
But the villagers, who had fooled twice before,
thought the boy was again deceiving them,
and nobody stirred to come to his help.
So the wolf made a good meal off the boy’s flock.
ครั้งหนึ่ง มีเด็กเลี้ยงแกะซึ่งอายุยังน้อยอยู่ผู้หนึ่ง
ทำการดูแลฝูงแกะของเขาอยู่ที่เชิงเขาใกล้กับป่าทึบ
ในเวลานั้นเขารู้สึกเหงา
ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการณ์ขึ้นมาอย่างหนึ่ง
ซึ่งแผนการณ์นี้จะช่วยให้หายเหงา และมีความสนุกได้บ้าง
เขารีบวิ่งไปยังหมู่บ้าน
พร้อมกับร้องขึ้นว่า
ช่วยด้วยหมาป่ามาแล้ว ช่วยด้วยหมาป่ามาแล้ว
ฝ่ายพวกชาวบ้านก็ออกมาหาเขา
และบางคนก็อยู่ข้างๆเขาเป็นเวลานาน
สิ่งนี้ทำให้เด็กเลี้ยงแกะคนนั้นพอใจเป็นอย่างยิ่ง
ดังนั้นอีกไม่กี่วันต่อมา เขาจึงทำเหมือนเดิมอีก
และนั่นก็เป็นอีกครั้งที่ชาวบ้านได้ออกมาเพื่อจะช่วยเขา
ครั้นหลังจากคราวนี้ไม่นาน
หมาป่าตัวหนึ่งได้ออกมาจริงๆ
แล้วก็เริ่มรบกวนฝูงแกะ
แน่นอน เด็กคนนั้นก็ร้องออกไปว่า
“ช่วยด้วยหมาป่ามาแล้ว ช่วยด้วยหมาป่ามาแล้ว
โดยร้องดังยิ่งกว่าคราวก่อนอีก
แต่คราวนี้พวกชาวบ้าน ซึ่งถูกหลอกมาสองครั้ง
ต่างก็คิดว่าเด็กคนนั้น กำลังหลอกลวงพวกตนอีก
จึงไม่มีใครออกมาช่วยเขาอีก
ด้วยเหตุนี้หมาป่าจึงได้กินฝูงแกะของเด็กคนนั้นจนหมด

ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้
  คนที่เคยพูดโกหกนั้น แม้ภายหลังจะพูดจริง ก็ไม่มีใครเชื่อและจากนิทานเรื่องนี้
ทำให้เกิดมีคำพังเพยว่า "อย่าทำตนเป็นเด็กเลี้ยงแกะ" ซึ่งหมายถึงว่า อย่าพูดโกหก เพื่อความสนุกของตนเอง